استفاده از قراردادهای سوآپ به عنوان یکی از شیوه های نوین تجارت بین الملل می تواند در حل مشکلات اقتصادی و رشد و توسعه کشور تأثیر به سزایی داشته باشد. این قرارداد در قلمرو تجارت بین المللی رواج گسترده ای یافته است. امّا پزوهشی در خصوص مزایا و معایب آن در ایران صورت نگرفته است. اهمیت و رواج روز افزون چنین قراردادی منتهی به طرح این سئوال می شود که مزایای قراردادهای سوآپ چیست؟ و چه تأثیری می تواند در توسعه اقتصادی کشور داشته باشد؟ مقاله حاضر با بررسی آن به تبین موضوع می پردازد و به این نتیجه می رسد که سوآپ می تواند مانع تأثیر منفی تغییر قیمت ها بر ارزش دارایی ها شود و ریسک ناشی از نوسانات نرخ کالا، نرخ ارز و نرخ بهره را پوشش دهد. سوآپ هزینه ها و زمان نقل و انتقال کالا و ارز را کاهش و حمل و نقل کشور را رونق می بخشد و موجب می شود ارز واسط حذف و ارز ملّی مورد استفاده قرار گیرد و تحریم ها نیز بی اثر شود. بنابراین سوآپ می تواند آثار بسیار مثبتی در توسعه ی اقتصادی داشته باشد، هر چند انتقاداتی هم بر آن وارد است و آن اینکه این قرارداد خام فروشی را افزایش و موجب کاهش تولیدات داخلی و ارزش پول ملی می شود. امّا مسئله ی مهم این است که سوآپ علاوه بر فواید اقتصادی، فوائد مهمی در هم گرایی سیاسی دارد. ایجاد ارتباط از طریق سوآپ با کشورهای دنیا موجب تأمین منافع سیاسی و امنیتی می شود و دستیابی به بازار مصرف کشورها برای فروش کالاهای ایرانی را نیز فراهم می سازد که به تفصیل مورد بررسی قرار گرفت.